Πρόκληση τεραστίων διαστάσεων προς την Ελληνική κοινωνία
Η κυβέρνηση με μία μελετημένη από καιρό κίνηση ξεπέρασε το αποδεκτό όριο της λογικής και κινείται σε άγνωστα και επικίνδυνα αντιδημοκρατικά και αντισυνταγματικά μονοπάτια.
Κανείς δεν αμφιβάλει ότι είναι παράλογο και αναποτελεσματικό να λειτουργούν στην χώρα μας τόσα κρατικά κανάλια, με τόσο μεγάλο οικονομικό κόστος.
Σίγουρα όμως είναι ακόμη πιο παράλογο να μην παραμείνει σε συνεχή και αποτελεσματική λειτουργία τουλάχιστον ένα κρατικό κανάλι με πανελλήνια κάλυψη.
Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ και πουθενά στον πολιτισμένο κόσμο, αλλά ούτε και σε αφρικανική χώρα.
Το νοικοκύρεμα του κράτους απαιτεί ριζοσπαστικές ενέργειες, αλλά και εθνική συνεννόηση και βιώσιμο σχέδιο.
Η λύση αυτή όμως επιλέχτηκε βιαστικά για να λύσει κάποια σοβαρά προβλήματα οικονομικής φύσεως του κράτους και να διευκολύνει την «διαπραγμάτευση» με τους τροικανούς δανειστές,.
Στην ουσία δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην κοινωνία και στους εργαζόμενους γενικότερα.
Αυξάνει την ανεργία στον χώρο του τύπου και μειώνει την επιλογή της ελεύθερης και έγκυρης πληροφόρησης των πολιτών σε κρίσιμες εθνικά και νησιωτικές περιοχές.
Στερεί την εθνική άμυνα και την πολιτική προστασία από ένα δίκτυο έγκυρης πληροφόρησης και προειδοποίησης για εθνικούς και φυσικούς κινδύνους.
Μειώνει τους διαύλους επικοινωνίας της κυβέρνησης και της κοινωνίας σε μία περίοδο μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων και υποσκάπτει με αυτό τον τρόπο την κοινωνική ειρήνη και την εθνική συμφιλίωση.
Η κυβέρνηση καλείται να φέρει σύμφωνα με τις συνταγματικές διαδικασίες τον νόμο στην Βουλή για επεξεργασία , συζήτηση και ψήφιση του με τις λογικά απαιτούμενες προσαρμογές και σε συμφωνία με τα προβλεπόμενα με το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους.
Αν επιμείνει με πείσμα στις αρχικές αποφάσεις της και προχωρήσει στο σχέδιο της πρέπει να γνωρίζει ότι η Ελλάδα δεν θα πεθάνει αν η ΕΡΤ κλείσει.
Το διαδίκτυο και τα κανάλια τοπικής εμβέλειας αρκούν για να αναλάβουν την πληροφόρηση που θα λείψει και θα καλύψουν σύντομα το κενό με καλύτερο τρόπο.
Υπάρχει όμως μία διαφορά: Την επόμενη ημέρα στο χώρο της Ραδιοτηλεόρασης δεν θα ακούγεται πουθενά η φωνή της κυβέρνησης.
Το διαδίκτυο δεν προσφέρεται για φανφάρες, στημένες συζητήσεις , κατασκευασμένες ειδήσεις και συνεντεύξεις με σκοπό τη παραπληροφόρηση των πολιτών.
Δεν θα ακούγεται όμως ούτε η φωνή της αντιπολίτευσης όσο εκφράζεται με την ξύλινη γλώσσα των πολιτικών και παραμένει φλύαρη μπουρδολογία.
Στη θέση τους θα ακούγεται μόνο η βοή και η ταραχή του πλήθους στους δρόμους .
Και οι φωνές των απελπισμένων συνταξιούχων, των ανέργων και των διαμαρτυρόμενων φορολογουμένων θα εκφράζουν μόνο ένα αίτημα:
Zητείται επειγόντως κοινή λογική, υπεύθυνος κυβερνήτης και άμεση αλλαγή πορείας.
Αν δεν υπάρχει, ας πάμε καλύτερα σε άμεσες εκλογές…
Μέχρι τότε συμπαραστεκόμαστε με ομοψυχία στα θύματα της ανεύθυνης πολιτικής.
Σήμερα είναι αυτοί…
Αύριο μπορεί να είμαστε εμείς…