Η Υγεία δεν έχει Χρώμα
Η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας λίγες μέρες μετά τα δημοσιεύματα για την απαίτηση της τρόικα να υπαχθούν όλα τα ταμεία στον ΕΟΠΠΥ «συνεπής στις δεσμεύσεις της για την αρωγή του ΤΥΠΕΤ, συστήνει (πάλι) μία επιτροπή για τον πλήρη εξορθολογισμό των οικονομικών μεγεθών του και για την σύνταξη και παρακολούθηση τήρησης σχεδίου βιωσιμότητας, καθώς και για την μεσολάβηση της ΕΤΕ για την επίλυση κρίσιμων θεμάτων για τη πορεία του ΤΥΠΕΤ». Αυτό περιγράφει η υπ’ αριθμ. 517/18 Σεπτεμβρίου 2013 Πράξη Διοικήσεως της ΕΤΕ.
Άραγε το ΤΥΠΕΤ είναι μέλος του ομίλου της ή αυτοδιοικούμενος και αυτοδιαχειριζόμενος οργανισμός των εργαζομένων της ΕΤΕ;
Αν τόσο πολύ ενδιαφέρεται η διοίκηση της ΕΤΕ για την τύχη του ΤΥΠΕΤ γιατί δεν προβαίνει σε δωρεά προς το ΤΥΠΕΤ ανάλογη και αντίστοιχη με την δωρεά των €30.000.000 προς τον Ευαγγελισμό; Το θεραπευτήριο Ευαγγελισμός είναι μέλος του ομίλου της ή η εταιρική κοινωνική ευθύνη της μπορεί να εξαντλείται σε δωρεές προς τον Ευαγγελισμό και όχι προς το Ταμείο Υγείας των εργαζομένων της ; Πότε λέει αλήθεια η ΕΤΕ και δεν υποκρίνεται; Το 2008, όταν αποδέχτηκε το business plan του Διευθύνοντος Συμβούλου Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Δρος Σουλιώτη που μισθοδοτούσε με περίπου €10.000 μηνιαίως; Όταν έστειλε εταιρείες όπως η Accurate για να ελέγξουν την πορεία και τις δυνατότητες βιωσιμότητας του ΤΥΠΕΤ; Τώρα γιατί επιλέγει δικά της στελέχη για την εκπόνηση του σχεδίου βιωσιμότητας του ΤΥΠΕΤ; Κυνική ομολογία ότι τόσα χρήματα στον Δρ. Σουλιώτη και την ομάδα του πήγαν «στράφι» που λέει και ο λαός;
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
Μπροστά στον δρόμο των Μνημονίων, πόση ακόμα απαξίωση των κοινωνικών μας κατακτήσεων μας περιμένει; Αγαπητοί συνάδελφοι, είναι πλέον σαφές και στον πλέον δύσπιστο, ότι αυτό που επιβλήθηκε στην χώρα μας και βιώνουμε σε κάθε δραστηριότητα του δημόσιου και ιδιωτικού μας βίου, δεν ήταν σχέδιο διάσωσης αλλά κατάληψης, εξουδετέρωσης, εκμαυλισμού εκφυλισμού και κατοχής. Το «Μνημόνιο» δεν είναι ένα οικονομικό εργαλείο που απέτυχε, είναι ένα πολεμικό εργαλείο που πέτυχε να μεταβάλλει ριζικά και οριστικά το status στη χώρα μας, στη ζωή μας, στην υγεία μας.
Έφτασε, -αλήθεια, πόσο τραγικό – μια στυγερή δολοφονία στην Αμφιάλη για να φέρει στην επιφάνεια τόσα πράγματα; Σε όλους όσους επέλεξαν προκειμένου να υποστηρίξουν την πολιτική του περιορισμού των κοινωνικών κατακτήσεων και των δημοκρατικών ελευθεριών, την θεωρία των δύο άκρων και του λαϊκισμού, έχουμε να τους πούμε ότι ο δεξιός λαϊκισμός κινητοποιεί το πάθος του φόβου, ενώ ο αριστερός λαϊκισμός το π0άθος της ελπίδας. Αν και «συντηρητικοί» επιλέγουμε την ελπίδα, διότι η τρόικα παίρνει πλέον από τον καθένα μας ότι έχει και από την Ελλάδα τα πάντα.
Βρισκόμενοι στο Δ.Σ. του ΤΥΠΕΤ δεν μπορούμε να μην αναλογιστούμε τους διαλόγους, τις συγκρούσεις, τις εντάσεις των τελευταίων χρόνων, τις φοβίες αλλά και τις λαθεμένες στρατηγικές συλλήψεις των ΔΥΣΗΕ-ΔΑΚΕ που έχουν αναλάβει εργολαβικά την διοίκηση του Ταμείου αρνούμενοι συνεχώς το αναλογικό Προεδρείο και επιδεικνύοντας μια μοναδική αδυναμία να συζητήσουν ανοικτά, γόνιμα, χωρίς προκαταλήψεις τις διαφορετικές απόψεις για το πώς μπορούμε να πάμε ως ΤΑΜΕΙΟ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Αυτό που πρέπει να πούμε είναι ότι τα τελευταία χρόνια οι ασκούντες την Διοίκηση (Προεδρείο) ΔΥΣΗΕ-ΔΑΚΕ, επειδή δεν είχαν τις κατάλληλες προσλαμβάνουσες παραστάσεις και εμπειρίες, δεν μπόρεσαν να επεξεργαστούν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο μετάβασης, για την «επανίδρυση» του ΤΥΠΕΤ με τα απαραίτητα ενδιάμεσα βήματα μεταρρυθμίσεων, εκσυγχρονισμών και μετασχηματισμών.
Επανερχόμενοι στην ανάγνωση της Πράξης Διοικήσεως της ΕΤΕ, με ικανοποίηση βλέπουμε στην στελέχωση της Επιτροπής τόσα ικανά στελέχη της ΕΤΕ. Είδαμε όμως με σχετική έκπληξη ότι το ΤΥΠΕΤ εκπροσωπείται μόνο από τον Πρόεδρο του Δ.Σ. συν. Ν. Κήπο, τον οποίο και βέβαια στηρίζουμε, γιατί η Υγεία δεν έχει χρώμα και η σχέση με την Τράπεζα και το ΤΥΠΕΤ είναι αμφίδρομη και χρειάζεται συστηματικός έλεγχος.
Έχουμε τονίσει ότι ο νέος Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΤΥΠΕΤ καλείται να αναλάβει ένα καταλυτικό ρόλο ηγέτη με οραματισμούς, ευαισθησίες, και ορίζοντες, με νέα προσόντα και αρχές, με νέο και προχωρημένο λόγο και να θέσει την σφραγίδα του σε μία οριακή στιγμή, για την εξασφάλιση του κοινωνικού ρόλου του ΤΥΠΕΤ και την μετεξέλιξη του στην σύγχρονη εποχή. Πιστεύουμε ότι θέλει, δεν γνωρίζουμε αν μπορεί.
Πάντως του υπενθυμίζουμε ότι ως πολιτικοποιημένος και συνειδητοποιημένος συνδικαλιστής με το απόθεμα των οριακών στιγμών, των παραστάσεων ζωής και την δημοκρατική διαδρομή του, πρέπει να αντέξει στον χρόνο, διότι δεν μπορεί να ισορροπεί στο κενό, δεν μπορεί να εκπροσωπεί το μηδέν, δεν μπορεί να εκφράζει το τίποτα.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Οι ευθύνες μας είναι μεγάλες, είναι δικές μας, δεν μετατίθενται σε άλλους.
Πρέπει να προτιμήσουμε την σκληρότητα της αλήθειας και την περιγραφή των αρνητικών μας πλευρών παρά την θωπεία των μισόλογων και τον εφησυχασμό του ψεύδους, διότι μόνον έτσι θα οδηγηθούμε στην αυτογνωσία και την αφύπνιση, στη νέα σκέψη και την απαιτούμενη διορθωτική πορεία.
Στη δύσκολη και μεταβατική εποχή, οφείλουμε να αναπτυχθούμε μακριά από τις παγίδες των δογμάτων και τις μιζέριες των παραδοσιακών μύθων και των ταμπού , μακριά από τα φετίχ που ευνουχίζουν και ακινητοποιούν τους ανθρώπους.
Έχουμε χρέος να διακρίνουμε και να επιλέξουμε τους ανοιχτούς ορίζοντες της διαλεκτικής από τον δογματικό στρουθοκαμηλισμό των ΔΥΣΗΕ-ΔΑΚΕ. Η «αυτοδυναμία» τους αποδείχτηκε «ασύμμετρος» απειλή για την βιωσιμότητα του ΤΥΠΕΤ βλάπτοντας πολύ σοβαρά την υγεία των εργαζόμενων.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Στην πολιτική η αναθεώρηση, ως πράξη αντιστοιχίας με το παρόν και το μέλλον, είναι μια ευπρόσδεκτη πράξη. Η αναθεώρηση απαιτεί τόλμη, δύναμη, προνοητικότητα και πρόβλεψη. Είναι καιρός πια στη δύσκολη συγκυρία του παρόντος που βιώνουμε, να συναρτήσουμε χωρίς ενοχές και τύψεις, την πίστη και τη συνέπεια μας όχι μόνο με τις δεσμεύσεις και τα αντανακλαστικά του παρελθόντος, αλλά κυρίως με τις προκλήσεις και τα μηνύματα του ορατού πια μέλλοντος μας. Ήρθε η ώρα για να επαναστατήσει η «κοινή λογική». Χρειάζεται όμως να αρθρωθεί λόγος, συντεταγμένη και παραγωγική έργου λειτουργία, αυστηρή και ακομμάτιστη ιεραρχία διαβάθμιση ευθυνών, να θεμελιωθούν θεσμοί αξιοκρατίας, με κριτικό και πειθαρχικό έλεγχο, με καταξίωση της ποιότητας και της δημιουργικότητας, με απομακρύνσεις των κηφήνων, των ανίκανων, των διάφορων, των ανάλγητων, που επιβαρύνουν το κόστος χωρίς να συμβάλουν στο όφελος του Ταμείου.